

Bizi kaybetmediniz. Biz sadece kaybolduk. Ne olur bulun bizi! Yüreklerimizi saran örümcek ağlarını temizleyin, kalbimizi kirleten şeytani fikirleri söküp alın, bizi doğru yola iletin, doğru yolda önümüzü aydınlatan birer meşale olun. Bizim size ihtiyacımız var, geleceğin de bize.
Annelerimizden, babalarımızdan, eğitimcilerimizden hatta siyasetçilerimizden bile çokça duyduğumuz sözler var: “Gençliği yitirdik, gençliği kaybettik.”
Evet, bu sözler günümüzde oldukça popüler durumda ama ben size bu popülarite terimleri terk etmeyi teklif ediyorum.
Belki söyleyeceklerim için kızacaksınız bana; “Sen anne olmadın ki, nereden bilebilirsin? Anne olmanın sana yüklediği zorlukları nereden bilebilirsin?” diyebilirsiniz. Evet, ben anne olmadım haklısınız. Ama bende bir evladım, benimde bir annem var.
Ben anne olmanın ne demek olduğunu bilemem. Belki ama bende bir gencim ve bir gencin hayal dünyasına sizden daha yakınım. Çünkü benim de hayallerim, arzuladığım, heves duyduğum şeyler var. O yüzden bugün beni bir yazar olarak okumayın, bir genç olarak dinleyin, bir evladınız olarak söylediklerime kulak verin!
Fazilet AYDIN